spacer.png, 0 kB

Menu

START
Szukaj
Deklaracja Członkowska TMMP
Nasz Patron
Wiem coś więcej o Poznaniu!
Hymn TMMP
Prelekcje Doktora Rezlera 2024
Bractwo Młodych Miłośników Starych Miast
Informacje
Konkursy TMMP
Archiwum
Władze
Honorowi Członkowie
Prezesi TMMP
Statut
Rys historyczny
Wspomnienia o Tych, którzy odeszli
Chór im. Stanisława Moniuszki
Sekcja Folkloru
Księga Gości
Kontakt
Dzieje Grodu Przemysła
Wystawa Jubileuszowa
Poznań zachowany w kadrze
Zaduszki AD 2023
Wyznania w Poznaniu
Klub Posnaniana
Zielony Poznań
Twój fyrtel
Znalezione w literaturze
Piszemy o Poznaniu
O nas w mediach
Przechadzka śladami Wiktora Degi
Uśmiechnięci poznaniacy
Polityka oraz procedury ochrony dzieci przed krzywdzeniem

Logowanie






Nie pamiętasz hasła?
Konto? Zarejestruj się!

Logo TMMP

Logo TMMP

Prezydent C. Ratajski

Prezydent Cyryl Ratajski

Herb Miasta Poznania

Herb Miasta Poznania

Tłok pieczętny

Tłok pieczętny

Statystyki

Użytkowników: 41
Artykułów: 268
Adresów: 40
Odwiedzających: 1380364

Sonda

Jak oceniasz obecną kadencję władz naszego miasta?
 
Co uważasz za największy problem w naszym mieście:
 

Gościmy


spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB
START arrow Dzieje Grodu Przemysła arrow Wkład Poznaniaków do kultury światowej. Część III - Dobrawa i Jordan
Wkład Poznaniaków do kultury światowej. Część III - Dobrawa i Jordan Drukuj Poleć znajomemu
Autor: Mateusz Hurysz   

Streszczenie

Poznaniacy w kulturze światowej

"Przedmiotem kultury będzie wszystko to, co przyjmie czysty i szlachetny

skarbiec ludzkości, co odrzuci to znaczy, że nigdy nim nie było.

Historia nie raz pokazała, co przetrwało,

a co zginęło w czeluściach i mrokach przeszłości"

    Trzymając się przyjętych kryteriów można rzec, że zarówno Dobrawa Przemyślidka, jak i biskup Jordan, byli Poznaniakami z wyboru, nie z urodzenia. W tym wypadku nie ma znaczenia, że nie znamy miejsc i dokładnych dat urodzenia tych dwóch osób. Wiadomo na pewno, że nie urodziły się ani w Poznaniu, ani w Wielkopolsce. Więcej na ziemiach, które potem określano mianem polskich.

   Dlaczego możemy zaliczyć te dwie historyczne postacie w poczet Poznaniaków? Otóż biskup Jordan uważany jest za pierwszego biskupa poznańskiego (np. wg Thietmara, czy Długosza) nawet, jeśli to nie będzie w sensie formalnym, to choćby użytkowym. Należy pamiętać, że w początkach XII w. tytuł ,,biskup polski’’ był stosowany jako synonim ,,biskupa poznańskiego’’(Gall Anonim). Więc jedno nie wykluczało drugiego. Z kolei Dobrawie przypisać można jej poznańskość między innymi za założenie kościoła Panny Marii na Ostrowie Tumskim w Poznaniu.

    Nie przypadkowo w tym numerze zostały połączone dwie niezwykle ważne osoby w długotrwałym procesie chrystianizacji powstającego państwa Polskiego. Nie bez powodu niektórzy historycy uważają na podstawie przekazów źródłowych, że początkowo był kapłanem towarzyszącym Dobrawie, przybyłej do Polski w 966 r. żonie Mieszka I (w orszaku ślubnym Dobrawy przybyli na ziemie polskie chrześcijańscy duchowni – przypuszcza się, że wśród nich mógł być właśnie Jordan).

    Dobrawa poprzez fundację kościołów i udział w nakłonieniu męża do przyjęcia chrztu 966 r. (pomijając osądy, że przyjęcie chrześcijaństwa przez Mieszka I było jednym z punktów porozumienia polsko-czeskiego i umniejszając przez to rolę Dobrawy w nawróceniu męża jak przedstawiali kronikarze średniowieczni), a Jordan przez wypełnienie swojej posługi misyjnej na terenie pogańskich ziem polskich.

   Nie ma żadnych wątpliwości, że rola księżniczki Dobrawy i biskupa Jordana w II połowie X w. na terenach powstającej Polski była przełomowa w kształtowaniu, wraz z władcą Mieszkiem I, przyszłości Polski.

  Dzisiejsze dziedzictwo to ponad dziesięciowiekowa spuścizna wartości łacińsko-chrześcijańskich sięgająca swoimi korzeniami średniowiecza, która jest związana z posługą i działalnością dwóch historycznych i zasłużonych osób dla Europy oraz ówczesnego świata.

      Mateusz Hurysz

Pełen tekst artykułu

 
spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB